Bu dönem, iki yaygın olarak kabul edilen anlamı vardır. Tarihi eleştiri Bu eighteenth ve edebi formu katı kurallarına ve on sekizinci yüzyıl neoclassicists mantığı tarafından izin verilen daha fazla özgürlük kişisel ifade aranan erken ondokuzuncu yüzyıl Avrupa düşünce ve sanat hareketi geç için başvurur. Romantikler rasyonel analizi için tercih edilen duygusal ve yaratıcı ifade . Onlar tüm deneyimi merkezinde olmak bireysel olarak kabul ve bu yüzden onu ya da onu kendi Sanat Merkezi'nde yerleştirilen . Romantikler inanılan yaratıcı hayal asil gerçekleri ortaya koymaktadır — eşsiz duygu ve tutumlar — bu mantık veya bilimsel inceleme bulduğu. Hem doğal dünya ve çocukluk durumunu âyetlerini "ebedi hakikatler." için önemli kaynaklar edildi "Romantizm" da edebiyat tarihi tüm dönemlerde bulunan duyarlılığının bir türü ifade etmek için genel bir terim kullanılan ve genellikle klasisizm ilkeleri olarak kabul. Herhangi bir iş veya felsefe içinde egzotik ya da rüya gibi şekil veya bu kesinlikle adamış bireysel ifade, Self-Analiz veya daha yüksek bir bölge bilgi peşinde daha insan neden tarafından keşfedilen bu anlamda romantizm anlamına gelir.

Tanınmış Romantikler, Jean-Jacques Rousseau, William Wordsworth, John Keats, Lord Byron ve Johann Wolfgang von Goethe içerir.