İptal veya borç yükünün ağrı azaltmak için bir borçlunun'ın borçları yeniden programlama. Borç bağışlama giderek yoksul ülkelerin karşı karşıya mali sorunları gidermek için en iyi yolu görülüyor. Bu ülkelerden bazıları çok ilgi içinde her yıl az para uzun vadeli çözümler işçilerine eğitmek ve modern bir altyapı inşa gibi onların yoksulluk üzerinde harcamak için sol ellerinde yabancı kredi ödemek zorunda. 1998 yılında Dünya Bankası 40 dünyanın en yoksul ülkelerin "sürdürülemez yüksek" borç yükünün vardı hesaplanır: Toplam borçlarını bugünkü değerini kendi ihracat % 220'den fazla idi. Borç bağışlama olası sakıncaları vardır. Örneğin, manevi zarar riski vardır. Çok fazla borç ülkelere mali yükümlülüklerini bırakırsan, yoksul ülkeler tarafından borçlanma olabildiğince çok kaybedecek hiçbir şeyleri yok hissedebilirsiniz. Bu yüzden politika sık sık borç bağışlama koşulluluk yan tümcesi ile örneğin, ülkelerin borç bağışlama ihtiyacını ilk oluşturulan hataları tekrarlanmasını önlemek için tasarlanmış ekonomik reformların uygulanması bir sicili var bir gereklilik gelmelidir savunuyorlar. Dünya Bankası'nın HIPC (çok borçlu fakir bir ülke) girişimi tarafından çekilen, 1996 yılında başlatılan ve 1999 yılında genişletilmiş yaklaşımdır. Ancak, 2003'de, sadece sekiz 38 yoksul ülke programı altında uygun reform affedilebilir bir borç için yeterince ilerleme yapmıştı.