Ekonomist-konuşmak için iyi bir şey; memnuniyeti ölçüsü. (Ayrıca bkz: refah.) En ekonomik teorinin temel yapıyor yani onlara yardımcı verir çünkü insanlar şeyler yapmak varsayılır. İnsanlar, onlar mümkün olduğunca fazla yardımcı programı istiyorum. Ancak, daha onlar-si olmak yardımcı programı ek bir birim daha az fark yaratacak-işte azalan marjinal yarar. Yardımcı programı, faydacılık, en büyük mutluluğu elde dayalı bir siyasi felsefesi ile aynı değil. Nasıl yarar ölçmek için zor bir sorudur. Para yok (tamamen) yakalama. Zengin daha memnun olma olmadan alabilirsiniz. Bu yüzden bazı ekonomistler, mutluluk daha geniş önlemler hesaplamak için denediniz. Onlar işleri olan insanlar daha işsiz insanlar daha mutlu olduğunu bulmuşlardır. Düşük enflasyon da insanları mutlu eder. Ek gelir mutluluk biraz, ama çok artar. Birçok ülkede gelir keskin son yıllarda artmıştır, ama öznel iyi olma Ulusal anketler düz kalmış. Ülkeler içinde insanlar arasında gelir dağılımı, daha zengin demek daha mutlu, ama etkisi karşılaştırarak büyük değil. Evli insanlar genellikle tek insanlardan daha mutlu olduğunu; çocuksuz çiftler ile daha mutlu çiftler; Kadınlar erkeklerden daha mutlu; Beyazlar siyah insanlardan daha mutlu; iyi eğitimli insanlar cahil insanlardan daha mutlu; serbest meslek çalışanları; daha mutlu ve emekli insanlar ekonomik olarak aktif insanlardan daha mutlu. Mutluluk, 30'lu yaşlarda olana genellikle azalır ve sonra tekrar yükselen başladı. Diğer ekonomistler bu tür çalışmaların küçümseyen vardır. -Tartışıyorlar deyimiyle, ne yapsalar maksimize onların yardımcı böylece kendi yardımcı programının rasyonel maximizers insanlardır.