Company: Otros
Created by: federica.masante
Número de Blosarios: 31
English (EN)- Romanian (RO)
- Russian (RU)
- Spanish, Latin American (XL)
- Macedonian (MK)
- Indonesian (ID)
- Hindi (HI)
-
- Italian (IT)
- Serbian (SR)
- Spanish (ES)
- Czech (CS)
- Hungarian (HU)
- Arabic (AR)
- French (FR)
- Turkish (TR)
- Greek (EL)
- Dutch (NL)
- Bulgarian (BG)
- Estonian (ET)
- Korean (KO)
- Swedish (SV)
- English, UK (UE)
- Chinese, Hong Kong (ZH)
- Slovak (SK)
- Lithuanian (LT)
- Norwegian Bokmål (NO)
- Thai (TH)
- Portuguese, Brazilian (PB)
- Danish (DA)
- Polish (PL)
- Japanese (JA)
- Chinese, Simplified (ZS)
- Chinese, Traditional (ZT)
- Romanian (RO)
- Russian (RU)
- Spanish, Latin American (XL)
- Macedonian (MK)
- Indonesian (ID)
- Hindi (HI)
-
- Italian (IT)
- Serbian (SR)
- Spanish (ES)
- Czech (CS)
- Hungarian (HU)
- Arabic (AR)
- French (FR)
- Turkish (TR)
- Greek (EL)
- Dutch (NL)
- Bulgarian (BG)
- Estonian (ET)
- Korean (KO)
- Swedish (SV)
- English, UK (UE)
- Chinese, Hong Kong (ZH)
- Slovak (SK)
- Lithuanian (LT)
- Norwegian Bokmål (NO)
- Thai (TH)
- Portuguese, Brazilian (PB)
- Danish (DA)
- Polish (PL)
- Japanese (JA)
- Chinese, Simplified (ZS)
- Chinese, Traditional (ZT)
Análisis sincrónicos estudia un fenómeno (por ejemplo, un código) como si lo fueron congelado en un momento determinado. Estructuralista semiótica se centra en análisis sincrónicos más diacrónica y es criticado por ignorar la historicidad.
Η συγχρονική ανάλυση μελετά ένα φαινόμενο (όπως κώδικας)ως να είχε παγώσει σε μια ορισμένη χρονική στιγμη. Η δομική σημειολογιά εστιάζει στην συγχρονική παρά διαχρονική ανάλυση και σχολιάζεται για χρονική άγνοια, δηλ ότι δεν λειτουργεί σε ορισμέο χρόνο.
El orden simbólico es término de Lacan para la fase cuando el niño adquiere maestría dentro de la esfera pública del lenguaje verbal - cuando un grado de individualidad y autonomía es entregado a las limitaciones de las convenciones lingüísticas y uno mismo se convierte en un significante relacional más fluido y ambiguo en lugar de una entidad relativamente fija.
Η Συμβολική Τάξη είναι όρος του Lacan για τη φάση όπου ένα παιδί αρχίσει να μιλάει και να προφέρει/εκφέρει λέξης-όταν επιτευχθεί ένας βαθμός αυτοομίας και ατομικότητας στους συγκαταβατικούς γλωσσικούς περιορισμούς και ο Self(Εαυτός)γίνει πιο εύκολο και αμφίσημο σχετικό φώνημα παρά μια καθιερωμένη σχετική γλωσσική μονάδα (δηλ. όταν το παιδί αρχίζει να αρθρώνει φράσεις παρά να προφέρει άσχετες με την σειρά μεμονωμένες λέξεις.
Un modo en el cual el significante no se asemeja el significado pero que es arbitraria o puramente convencional - para que la relación debe ser aprendido (e.g. la palabra 'stop', un semáforo en rojo, una bandera nacional, un número) (Peirce). Vea también: arbitrariedad, Iconic, Indexical, modos de relación # capital simbólico: Pierre Bourdieu esbozado varias clases relacionadas de capital - económica, cultural, social y simbólica.
Ενας τρόπος όπου το σημαίνον δεν συνδέει το σημαινόμενο αλλά το οποίο είναι αυθαίρετο ή καθαρά συγκαταβατικό ώστε η σχέση πρέπει να γνωσθεί (η λέξη 'στοπ', ένα κόκκιο φανάρι κυκλοφορίας, μι εθνική σημαία, ένας αριθμός (από τον Peirce). Δες επίσης, αυθεραισία, εικονικό, περιεχόμενο, τύποι σχέσης#Συμβολικό κεφαλαίο: Pierre Bourdieu τόνισε διαφορα είδη εσωτερικ΄΄ης σχέσης του κεφαλαίου, οικοομικού, πολιτιστικού, κοινωνικού και συμβολικού.
En las teorías de la subjetividad se hace una distinción entre 'el tema' y 'el individuo'. Mientras que el individuo es una persona real, el tema es un conjunto de funciones construido por valores culturales e ideológicos dominantes (por ejemplo en términos de clase, edad, género y etnicidad). La noción estructuralista de la 'posición del sujeto' se refiere a la 'Constitución' (construcción) del sujeto por el texto. Según esta teoría del posicionamiento textual (o discursiva), el lector está obligado a adoptar una '-posición del sujeto' que ya existe dentro de la estructura y los códigos del texto. Temas son construidos así como los lectores' ideales' mediante el uso de códigos.
Στις θεωρίες της υποκειμενικότητας μια διάκριση που γίνεται ανάμεσα στο υποκείμενο και το άτομο. Ενώ το άτομο είναι πραγματικό πρόσωπο, το υποκείμενο είναι ένα σύνολο ρόλων που κατασκευάζεται από τις κυρίαρχες πολιτιστικές και ιδεολογικές αξίες (δηλαδή βασίζεται στην ιδεοληπτική ιδιότητα του υποκιεμένου( με όρους τάξης, ηλικία, φύλο και εθνικότητα). Η έννοια του στρουκτουραλισμού (από το structure=δομή, δηλ δομισμού)είναι η τοποθέτηση του υποκιεμένου, αναφέρεται στο τι αποτελεί αυτό (κατασκευή)του υποκειμένου από το κείμενο. Σύμφωνα με την άποψη της θεωρίας του κειμένου (ή λόγου)ο αναγν΄σωετης είναι υποχρεωμέος να υιοθετεί μια ''θέση υποκειμένου' που ήδη υπάρχει εντός της δομής και των σημάτων του κειμένου (του κώδικα σημειολογίας). Τα υποκείμενα έτσι κατασκευάζονται ως 'ιδεατοί αναγνώστες' μέσω της έννοιας κωδίκοων, δηλ.σημάτων =γλωσσσικών μονάδων
Ferdinand de Saussure, el fundador de la lingüística moderna, fue un pionero del pensamiento estructuralista - era el modelo lingüístico que inspiró a los estructuralistas europeos. Otros estructuralistas claves incluyen Nikolai Trubetzkoy, Roman Jakobson, Louis Hjelmslev y Algirdas Greimas en lingüística, Claude Lévi-Strauss en Antropología, Louis Althusser en ciencia política, Roland Barthes en crítica literaria y Jacques Lacan en el psicoanálisis (aunque las teorías de Barthes y Lacan evolucionaron hacia los posestructuralistas).
Ο Ferdinand de Saussure, ο ιδρυτής της σύγχροης γλωσσολογίας, ήταν ένας πρωτοπόρος του δομιστικής σκέψης-ήταν το πρότυπο γλωσσολόγου που ενέπνευσε τους Ευρωπαίους δομιστές Αλλοι δομιστές κλειδιά είαι οι Nikolai Trubetzkoy, Roman Jakobson, Louis Hjelmslev, και Algirdas Greimas, στη γλωσσολογία ο Claude Levi-Strauss, στην ανθρωπολογία ο Louis Altusser, στις πολιτιές επιστήμες, ο Roland Barthes, στην κριτική λόγου και ο Jacques Lacan στην ψυχανάλυση (αν και οι θεωρίες τουBarthes και Lacan εξελίχθηκαν μς μετα-δομιστικές.
Un término de sociolingüística refiriéndose a las formas distintivas en que idioma es utilizado por los miembros de un grupo social particular. En términos semióticos pueden referirse más ampliamente compartidas por los miembros de esos grupos (ver códigos) de subcódigos.
Ενας όρος της κοινωνικής γλωσσολογίας που αναφέρετι στους διακριτούς τρόπους στους οποίους χρησιμοποιείται η γλώσσα από μέλη μιας ιδιαίτερης κοινωνικής ομάδας. Στην σημειολογία οι όροι αναφέρονται πιο ευρέως σε υπο-κώδικες που μοιράζονται τα μέλη τέτοιων ομάδων
Mientras algunos semióticos han conservado una preocupación estructuralista con sistemas formales (centrándose principalmente en estudios detallados de narrativa, cine y televisión de edición y así sucesivamente), muchos se han convertido en más preocupados por la semiótica social. Una clave de preocupación de semióticos sociales es con 'que significan las prácticas' en determinados contextos socio-culturales. Social semióticos reconocen que no todas las realidades son iguales y están interesadas en "sitios de lucha" en el que las realidades son disputadas. Las raíces de la semiótica social se remonta a los primeros teóricos. Saussure, él mismo escribió de la semiótica como una ciencia que estudia la vida de los signos dentro de la sociedad.
Ενώ μερικοί μελετητές της σημειολογίας ασχολούνται με την δομική έννοια με τα φορμαλιστικά συστήματα (κυρίως εστιάζοντας στις λεπτομερείς μελέτες της αφήγησης, κιηματογράφου ή τηλεοπτικών προγραμμάτων)πολλοί προβληματίζονται περισσότερο με την κοινωική σημειολογία. Ενα πρόβλημα κλειδί κοινωνικών επιστημόνων της σημειολογίας με τις σημαίουσες παρακτικές σε ειδικά κοινωνικο πολιτιστικά περιεχόμενα. Οι κοινωνικοί σημειολόγοι αναγνωρίζουν ότι δεν είναι ίσα όλα τα προγράμματα και εδιαφέρονται σε sites με αγώνα με τα προγράμματα τηελόρασης να εγείρουν αντιθέσεις. Οι ρίζες της κοινωνικής σημειολογία ανάγεται στους πρώιμες υπερασπιστές της θεωρίας. Ο Saussure ο ίδιος έγραψε για την σημειολογία ως επιστήμη που μελετά την ζωή των σημάτων εντός της κοινωνίας.
Determinismo social es una postura que afirma la primacía de los factores sociales y políticos en lugar de la influencia del medio autónoma (si se trata de una tecnología o lengua). Deterministas sociales rechazan la prioridad causal para lengua lingüísticos deterministas y tecnología por deterministas tecnológicos.
Ο κοινωνικός ντετερμινισμός είναι μια έννοια που βεβαιώνει τους βασικούς κοινωνικούς και πολιτικούς παράγοντες παρά μια αυτόνομη επίδραση του μέσου (αν αυτό είναι γλώσσα ή τεχνολογία) Οι κοινωνικοί ντετερμιστές απορρίπτουν την αιτιακή προτεραιότητα που δίεται στην γλώσσα από τους γλωσσικούς ντετερμινιστές και στην τεχνολογία από τεχνολογικούς ντετερμινιστές.
Mientras que todos los códigos semióticos en los códigos sociales un sentido más amplio, también se aprecia códigos sociales forman un subgrupo importante de códigos, junto con los códigos textuales e interpretativa. Códigos sociales en este sentido más estrecho refieren a nuestro conocimiento tácito del mundo social e incluyen códigos no escritos como códigos corporales, códigos de productos básicos y códigos de conducta.
Ενώ όλοι οι εννοιολογικοί κώδικες είναι σε μια ευρεία έννοια κοινωνικοί, οι κοιωικοί κώδικες μπορούν να ειδωθούν μόο ότι σχηματίζουν μια μείζονα υποοδμάδα κωδικών, μαζί με τους κώδικες του κειμένου και κώδικες διερμηνείας. Οι κοινωνικοί κώδικες στα στενά εννοιολογικά πλαίσα αφορούν τη απτή γνώση του κοινωνικού κόσμου και περιλαβάνουν μη γραπτούς κώδικες, όπως κώδικας του σώματος, αριθμητικούς κώδικες και κώδικες συμπεριφοράς.
Los códigos semióticos tienen cualquier articulación simple, doble articulación o sin articulación. Los códigos con articulación solo tienen articulación primera o segunda articulación solamente. Códigos de primera articulación sólo consisten en signos - elementos significativos que sistemáticamente se relacionan entre sí - pero no hay ninguna segunda articulación para estructurar estos signos en elementos mínimos, no significativa. Donde la más pequeña unidad estructural recurrente en un código es significativa, que el código tiene la primera articulación solamente.
Κώδικες σημειολογίας έχου άλλη απλή άρθρωση, διπλή άρθρωση ή μη άρθρωση. Οι κωδικες με απλή άρθρωση έχουν είτε πρώτη ή δεύτερη άρθρωση μόο. Οι κώδικες με πρώτη άρθρωση αποτελούνται μόνο από σήματα-εννοιολογικά στοιχεία που συστηματικά συνδέονται το ένα με το άλλο-αλλά δεν υπάρχει δεύτερη άρθρωση στη δομή αυτών των σημάτων, σε ελάχιστα μη εννοιλογικά σήματα. Οππυ η μικρότερη επανερχόμενη δομική μονάδα σε έναν κώδικα (δηαδή στα πλαίσια μιας λέξης) έχει όημα, η λέξη είναι φώνημα.
Este fue el término de Baudrillard (prestado de Platón); "simulacra" son "copias sin originales" - la principal forma en que nos encontramos con textos en la cultura posmoderna.
Αυτός ήταν όρος του Baudrillard (δανεισμένος από τον Πλάτωνα);'οιμοιώματα'' είναι αιτγραφές δίχως αρχική λέξη-η κύρια μορφή στην οποία συνατάμε στην μεταμοντέρνα κουλτούρα.
Una señal que no contiene otros signos, en contraste a un signo complejo.
Ενα σήμα που δεν περιέχει άλλα σήματα, σε αντίθεση με το πολύπλοκο σήμα.
Para Saussure, esta fue una de las dos partes de la señal (que era indivisible excepto para propósitos analíticos). Tradición de en el saussureano, el significante es la forma que toma una señal. Signos de Saussure, en relación con la lingüística, esto significó una forma no material de la palabra hablada - 'una imagen sonido' ('la impronta psicológica del sonido, la impresión que hace en nuestros sentidos').
Για τον Saussure, αυτό ήταν ένα από τα δύο μέρη του σήματος (αυτό δεν ήταν διαιρέσιμο εκτός για σκοπούς ανάλυσης). Στην παράδοση του Saussure, το σημαίνον είναι η μορφή που λαμβανει μια έννοια (δηλ.σήμα Για τον Saussure, σε σχέση με τα γλωσσικά σήματα, αυτό που εννοείται ως μη υλικό σχήμα της λέξης που προφέρεται-ένας ήχος εικόνα (το ψυχολογικό αποτύπωμα του ήχου, η εντύπωση που κάνει στις έννοιές μας.
Para Saussure, el significado fue una de las dos partes de la señal (que era indivisible excepto para propósitos analíticos). Saussure el significado es el concepto mental representado por el significante (y no es una cosa material). Esto no excluye la referencia de signos a los objetos físicos en el mundo como así como abstractos conceptos y entidades ficticias, pero el significado no es un referente en el mundo (en contraste con objeto de Peirce). Es común que los intérpretes posteriores a equiparar el significado de 'contenido' (búsqueda de la forma del significante en el dualismo familiar de "forma y contenido").
Για τον Saussure το σημαινόμενο ήταν ένα από τα δύο μέρη του σήματος (αυτό δεν διαιρείται εκτός από τους σκοπούς τοης ανάλυσης) Το σημαινόμενο του Saussure είναι η ιδέα περί ύλης που αντιπροσωπεύεται από το σημαίνον. (και δεν είαι υλικό αντικείμενο) Αυτό δε αποκλείει την αναφορά σημάτων σε φυσικά αντικείμενα στον κόσμο καθώς και τις αφηρημένες έννοιες και φανταστικές μονάδες, αλλά το σημαινόμενο σεν είναι το ίδιο μια αναφορά στον κόσμο (σε αντίθεση με το αντικείμενο του Peirce). Είναι κοινό σε αλλεπάληλους διερμηενίς να εξισώνουν το σημαιόμενο με περιεχόμενο (που ταιράζει στη μορφή του σημαίνοντος στην σχετικό διυσμό του μορφή και περιεχόμενο).
En semiótica saussureana, el significado del término hace referencia a la relación entre el significante y el significado.
Στην σημειολογία του Saussure, ο όρος σημασία αναφέρεται στην σχέση μεταξύ του σημαίνοντος και του σημαινόμενου.
Un término a veces usado para referirse a la forma física o material de la muestra (por ejemplo palabras, imágenes, sonidos, actos u objetos). Para algunos comentaristas, que esto significa lo mismo que el significante (que para Saussure mismo no hace referencia a la forma material). Peirce el equivalente es el representamen: la forma que toma la señal, pero incluso para Peirce esto no era necesariamente una forma material.
Ενας όρος που χρησιμοπιείται μερικές φορές για να ααφερθεί στον φυσικό και υλικό τύπο του σήματος (πχ λέξεις, εικόνες, ήχοι, πράξεις και αντικείμενα). Για μερικούς σχεδιαστές αυτό σημαίνει το ίδιο με το σημαίνοτα (το οποίο για τον Saussure τον δεν αναφέρθηκε σε υλικό τύπο, ή υλική φόρμα ) Το ισοδύναμο του Peirce είναι η αντιπροσώπευση; η μορφή που παίρνει το σήμα, αλλά ακόμα κα για τον Peirce αυτό δεν ήταν απαραίτητα υλικό σχήμα.
Un signo es una unidad significativa que se interpreta como 'defender' algo distinto de sí mismo. Las muestras se encuentran en la forma física de palabras, imágenes, sonidos, actos u objetos (esta forma física es a veces conocida como el vehículo de signo). Signos no tienen ningún significado intrínseco y se convierten en señales sólo cuando usuarios de signo inversión con significado con referencia a un código reconocido.
Ενα σήμα είναι μια εννοιολογική μονάδα που ερμηνεύεται ως ισχύουσα για κάτι άλλο εκτός από το ίδιο. Σήματα βρίσκονται στη φυσική φόρμα λέξεων, εικόνων, ήχων, πράξεων και αντικειμένων(η φυσική φόρμα είναι μερικές φορές γνωστή ως το όχημα του σήματος). Τα σήματα δεν έχουν διφορούμενη έννοια και γίνονται σήματα μόνο όταν οι χρήστες σημάτων τα επενδύουν με ένοια που αναφέρεται σε έναν ααγνωρισμένο κώδικα.
En algunos triángulos semióticos, hace referencia al sentido de la señal (lo que Peirce llama el interpretant).
Σε μερικά σημειωτικά τρίγωνα, αυτό αναφέρεται στη έννοια του σήματος που έχει δοθεί σ'αυτό. Ονομάζεται και διερμηνεία του Peirce
Dentro de modelos de transmisión de la comunicación, estos términos son utilizados para referirse a los participantes en los actos de comunicación (comunicación se presenta como un proceso lineal de 'Enviar' 'mensajes' a un 'receptor'). Semióticos generalmente consideran modelos tales como reduccionista (reduciendo el significado de 'contenido'), la principal objeción semiótica es generalmente que no cuentan con modelos de transmisión el concepto semiótico de un código, pero relacionados con objeciones se refieren al abandono del modelo de la importancia potencial de efectos, relaciones, situaciones y el medio.
Μέσα στα πλαίσια των μοντέλων μετάβασης επικοινωνίας, αυτοί οι όροι χρησιμοποιούντα για να αναφερθούν σε αυτούς που συμμετέχουν σε πράξεις επικοινωνίας (επικοιωνία που παρουσιάζεται ως η κύρια διαδικασία της 'αποστολής μηνυμάτων σε έναν λήπτη'). Οι μελετητές της σημειολογίας συνήθως θεωρούν τέτοια μοντέλα ως μειωτικα (που μειώνουν τη σημασία ως προς το περιεχομενο), η κύρια αντίθεση των σημείων είναι συνήθως ότι τα μοντέλα της μετάβασης δεν παρουσιάζουν το περιοεχόμενο σημείων ενός κώδικα σε βάση ιδεοληψίας, αλλά οι σχετικές λειτουργίες αναφέρονται στην άγνοια του δυναμικού της σημασίας σκοπών, σχέσεων, καταστάσεων και μέσο.
Vagamente definido como 'el estudio de los signos' o 'la teoría de los signos', lo que Saussure llama 'semiología' era: "una ciencia que estudia el papel de signos como parte de la vida social". Uso de Saussure de la sémiologie término data de 1894 y usarlo por primera vez de Peirce del término semiótico en 1897. Semiótica no se ha institucionalizado ampliamente como una disciplina académica formal y no es una ciencia. Aunque no es meramente un método de análisis textual, implica tanto la teoría y el análisis de señales y las prácticas de lo que significa.
Χαλαρά ορίζεται ως η 'μελέτη των σημάτων' ή η θεωρία των σηματων, ό,τι ο Saussaure ονόμασε 'σημειολογία' ήταν: μια επιστήμα που μελετά το ρόλο των σημάτων ως μέρος της κοινωνικής ζωής. Η χρήση του όρου του Saussaure χρονολογείται από το 1894 και η πρώτη χρήση του Peirce ήταν το 1897. Η σημειολογία ('επιστήμη των σημείων') δεν έχει καθιερωθεί,θεσμοποιηθεί ως επίσημο μάθημα-αντικείμενο στο Πανεπιστήμιο και δεν αποτελεί επιστήμη. Δεν είναι καθαρά μια μέθοδος ανάλυσης κειμένου, αλλά περιέχει και τα δύο και την θεωρία και ανάλυση σημάτω και σημασιολογικών πρακτικών.
Tríada de Peirce es un triángulo semiótico; también pueden encontrarse otros triángulos semióticos. El más común alternativa cambia solamente los términos desconocidos de Peirce y consiste en el vehículo de signo, el sentido y el referente.
Η τριάδα του Peirce είναι σημειοτικό τρίγωνο; άλλα σημειοτικά τρίγωνα μπορούν να βρεθούν επίσης. Οι πιο κοινές εναλλακτικές αλλαγές μόο οι μη οικείοι όροι του Peircean και αποτελούνται από το σημείο, όχημα,η έννοια, και το νούμενο.
El cuadrado semiótico es la base teórica sobre la que se edifica la semiótica greimassiana que lo plantea a nivel de estructura elemental de la significación. Se funda en las operaciones más simples de la mente, que son la negación y la aserción y gracias a las cuales se formaliza la relación de presuposición recíproca (copresencia) que los términos primitivos de una misma categoría semántica mantienen. Es el modelo constitucional de esta teoría. Este cuadrado es una forma de clasificar los conceptos basando en un par que se oponen, por ejemplo femenino-masculino, lindo-feo y está basado en el cuadrado lógico de Aristóteles llamado cuadrado de oposición. Comenzando de la oposición entre S1 y S2, el cuadrado semiótico implica además la existencia de otros conceptos llamados ~S1 y ~S2, que tienen las siguientes relaciones con el resto del conjunto: • S1 y S2: se oponen • S1 y ~S1, S2 y ~S2: se contradicen • S1 y ~S2, S2 y ~S1: se complementan El cuadrado semiótico también produce en un segundo movimiento meta-conceptos compuestos a partir de los cuatro iniciales, de los cuales los más importantes son: • S1 y S2 • ni S1 ni S2
Ο Greimas εισήγαγε το σημειοτικό τετράγωνο ως μέσον χαρτογράφησης των λογικών συνειρμών και μη συνειρμών χαρακτηριστικών κλειδιών σύνδεσης σε ένα κείμενο. Αν αρχίσουμε χαράσσοντας μια οριζόντια γραμμή που συνδέει όρους εν ζεύγει όπως 'ωραίος' και ''ασχημος' το μετατρέπουμε σε σημειοτικό τετράγωνο κάνοντας την πάνω γραμμή ένα τετράγωνο όπου οι δύο άλλες λογικές δυνατότητες -'μη άσχημο' και 'όχι ωραίο' καταλαμβανου τις χαμηλότερες γωνίες. Το τετράγωνο σημείων μας θυμίζει ότι δεν είναι απλά μια δευτερεύουσα αντίθεση επειδή κάτι δεν που δεν είναι ωραίο δε είναι απαραίτητα άσχημο και κάτι που δεν είναι άσχημο δεν είναι απαραίτητα ωραίο.
El uso infinito de elementos finitos es una característica que en relación con los medios de comunicación en general ha sido referida como "economía semiótico". La característica estructural de doble articulación dentro de un sistema semiótico permite a un número infinito de combinaciones significativas de generarse mediante un pequeño número de unidades de bajo nivel.
Η άπειρη χρήση πεπερασμένων στοιχείων είναι ένα χαρακτηριστικό όπου σε σχέση με τα μαζικά μέσα ενημέρωσης γενικά αναφέρεται στην σημειοτική οικονομία. Το δομικό χαρακτηριστικό διπλής άρθρωσης μέσα σε ένα σύστημα σημείων επιτρέπει έα άπειρο αριθμο σημαντικών συνδυασμών να παράγεται με τη χρήση ενός μικρού αριθμού μοάδων χαμηλού επιπέδου.
El término sémiologie de Saussure data de un manuscrito de 1894. 'Semiología' se utiliza a veces para referirse al estudio de las señales por aquellos dentro de la tradición saussureana (por ejemplo Barthes, Lévi-Strauss, Kristeva y Baudrillard), mientras que la 'semiótica' a veces se refiere a aquellos que trabajan dentro de la tradición de Peirce (Morris, Richards, Ogden y Sebeok). A veces, 'semiología' se refiere al trabajo que se preocupa principalmente por el análisis textual mientras que 'semiótica' se refiere a un trabajo más filosóficamente orientado.
Ο όρος σημειωλογία του Saussur χρονολογείται σε ένα χειρόγραφο του 1894. Η Σημειολογία χρησιμοποιείται για να αναφερθεί στην μελέτη σημάτων εντός της παράδοσης το Saussure (πχ Barthes, Levi-Strauss, Kristeva και Baudrillard)ενώ τα σημεία μερικές φορές αναφέρεται σε αυτούς που εργάζονται μέσα στα πλαίσια της Peircan παράδοσης (πχ Morris, Richards, Ogde και Sebeok). Μερικές φορές η 'σημειολογία' αναφέρεται σε εργασία που αφορά βασικ΄την κειμενική ανάλυση ενώ το 'semiotics''αναφέρεται σε πιο φιλοσοφικά εστιασμένη εργασία.
Morris divide la semiótica en tres ramas: sintáctica, semántica y pragmática. La semántica constituye el estudio del significado de los signos (la relación de los signos con lo que representan). La interpretación de los signos por sus usuarios puede verse también como niveles que corresponden a estas tres ramas - siendo el nivel semántico la comprensión de la lectura preferida del signo.
Ο Morris διαίρεσε το σημασιοογικό πεδίο σε τρεις κλάδους: συνακτικό, σημασιολογικό και πραγματικό. Το σημασιολογικό πεδίο αναφέρεται στην μελέτη της έννοιας σημείων (την σχέση των σημείων ως προς τι ισχύουν.) Η διερμηνεία σημείων από τους χρήστες τους μπορεί επίσης να φαίνεται ως επίπεδα που αντιστοιχούν σε αυτούς τους τρείς κλάδους, το σημασιοογικό πεδίο είναι η κατανόση της προτίμησης ανάγνωσης του σημείου.
A nivel estructural (inferior) de la segunda articulación, un código semiótico es divisible en unidades funcionales mínimas que carecen de significado en sí mismos (por ejemplo fonemas en discurso) o grafemas por escrito. Estas unidades inferiores son signo nonsignifying - elementos puramente diferenciales unidades estructurales (llamadas figurae por Hjelmslev). Son características recurrentes en el código.
Στο (κατώτερο)δομικό επίπεδο μιας δεύτερη άρθρωση,ένας σημειωτικός κώδικασ είναι διαιρέσιμος σε μικρότερες λειτουργικές μοάδες που τους λείπει η έννοια σε αυτά (φωνήματα στον λόγο ή γραφήματα στη γραφή). Αυτές οι κατώτερες μονάδες δεν σημαίουν στοιχεία καθαρά διαφορποιητικών δομικώ μοάδων (οομάζονται ψηφία του Hjelmsev). Είναι επανερχόμενα χαρακτηριστικά στον κώδικα.
Un modelo diádico del signo se basa en una división del signo en dos elementos constitutivos y necesarios. El modelo del signo de Saussure es un modelo diádico (nótese que Saussure insistió en que tal división es puramente analítica).
Ενα δυαδικό μοντέλο του σήματος βασίζεται πάω σε μια διάίρεση του σήματος σε δύο βασικά συστατικά στοιχεία. Το μοντέλο του Saussure του σήματος ενός δυαδικού μοντέλου (σημείωσε ότι ο Saussur επέμενε ότι μια τέτοια διαίρεση ήταν καθαρά αναλυτική).
Esta es una escuela de pensamiento semiótico estructuralista establecida por Algirdas Greimas (1917-1992), de origen lituano. Fuertemente influenciada por Louis Hjelmslev (1899-1966), busca identificar las estructuras básicas de significación. Greimas se centró principalmente en el análisis semántico de las estructuras textuales, pero la escuela de París ha ampliado su riguroso análisis estructural (los críticos lo llaman árido) a fenómenos culturales tales como el lenguaje gestual, el discurso jurídico y las ciencias sociales.
Αυτή είναι η σχολή του στρουκτουραλιστική σημειωτική σκέψη που καθιερώθηκε από τον Algiras Greimas (1917-1992),ένας Λιθουανός στη καταγωγή. Με ισχυρή επίδραση από τον Louis Hjelmlev (1899-1966),επιδιώκει την ταυτοποίηση βασικών δομών σημασίας. Ο Greimas εστίασε βασικά στην σημασιολογική ανάλυση της υφής των δομών αλλά η Σχολή του Παρισιού έχει εξαπλώσει την δρυμαία κριτική δομική ανάλυση σε πολιτιστικά φαινόμενα όπως εμπειρική γλώσσα, νομικό λόγο και κοινωνικ΄επιστήμη.
Este influyente, estructuralista y funcionalista grupo de lingüistas/semiólogos fue establecido en 1926 en Praga por lingüistas rusos y checos, aunque el término "Escuela de Praga" no se utilizó hasta 1932. Los miembros principales de este grupo incluyen a: Vilem Mathesius (1882-1946), Bohuslav Havránek (1893-1978), Jan Mukarovsky (1891-1975), Nikolai Trubetzkoy (1890-1938) y Roman Jakobson (1896-1982).
Η επιρροή της στρουκτουραλιστικής και φονταμεταλιστικής ομάδας γλωσσολόγων /φαρμοσμένης γλωσσολογίας εγκαταστάθηκε στην Πράγα το 1926 απο Τσέχους και Ρώσους γλωσσολόγους, αν και ο όρος Σχολή της Πράγας δεν χρησιμοποιούνταν μέχρι το 1932. Τα βασικά μέλη αυτής της ομάδας περιλαμβάνουν: Vilem Mathesius (1882-1946), Bohuslav Havránek (1893-1978), Jan Mukarovsky (1891-1975), Nikolai Trubetzkoy (1890-1938) and Roman Jakobson (1896-1982).
El modelo de Peirce del signo dispone de tres elementos - el representamen, un interpretante y un objeto.
Το μοντέλο του Peirce έχει τρία στοιχεία-αντιπροσωπευτικό, ερμηνευτικό και αντικείμενο.
Comunicación sincrónica es la comunicación en la cual los participantes pueden comunicarse 'en tiempo real"- sin retrasos significativos. Esta característica une la presencia o ausencia de la producción del texto y las características técnicas del medio. Comunicación sincrónica es comunicación interpersonal invariablemente.
Σύγχρονης επικοινωνίας είναι ανακοίνωση στην οποία οι συμμετέχοντες μπορούν να επικοινωνούν σε πραγματικό χρόνο ' '-χωρίς σημαντική καθυστέρηση. Αυτό το χαρακτηριστικό συνδέει την παρουσία ή την απουσία του ο κατασκευαστής (ες) του κειμένου και τα τεχνικά χαρακτηριστικά του μέσου. Σύγχρονης επικοινωνίας είναι πάντα διαπροσωπικής επικοινωνίας.
Estos son los comportamientos de significado en que personas (incluida la producción y lectura de textos) tras una particulares convenios o normas de construcción e interpretación.
Πρόκειται για την έννοια των αποφάσεων συμπεριφορές στην οποία άνθρωποι ασκούν (συμπεριλαμβανομένης της παραγωγής και ανάγνωση των κειμένων) μετά από συγκεκριμένο συμβάσεις ή κανόνες κατασκευής και ερμηνεία.
Esta es la postura que la estructura previamente determinada de algún sistema de lo que significa - como el lenguaje o cualquier tipo de sistema textual - determina la subjetividad (o por lo menos comportamiento) de las personas que se someten a ella.
Αυτό είναι η θέση ότι η εκ των προτέρων δεδομένη δομή κάποιου σημαίνοντος συστήματος - όπως η γλώσσα ή οποιοδήποτε είδος κειμένου σύστημα - καθορίζει την υποκειμενικότητα (ή τουλάχιστον συμπεριφορά) των ατόμων που υποβάλλονται σε αυτό.
Foucault utiliza el término episteme para referirse a todo el conjunto de relaciones dentro de un determinado período histórico que une las prácticas discursivas que generan sus epistemologías.
Φουκώ χρησιμοποιεί το όρος επιστήμης να αναφέρεται το συνολικό σύνολο των σχέσεων μέσα σε μια συγκεκριμένη ιστορική περίοδο, ενώνοντας τις ασυνάρτητος πρακτικές που δημιουργούν την epistemologies.
Este término fue utilizado por Peirce para hacer referencia al proceso de "fabricación de significado".
Το φαινόμενο της σημείωσης αφορά κάθε σύστημα σήμανσης: από τα πιο απλά, π.χ. τις πινακίδες της τροχαίας, έως τα πιο σύνθετα, π.χ. τους πολιτισμικούς κώδικες, τον κώδικα της μουσικής, και βέβαια το πληρέστερο σημειωτικό σύστημα, τη γλώσσα. Κατά τον Peirce, του οποίου η προσέγγιση έχει, αν και κάπως αργά, τύχει ευρύτερης αναγνώρισης, η σημείωση είναι η σχέση ενός σημείου με το αντικείμενο αναφοράς του και η διαδικασία της σημείωσης υλοποιείται με σημεία τριών ειδών: εικονικά, δεικτικά, συμβολικά.
Aquellos que rechazan el determinismo textual (por ejemplo, los post-estructuralistas) destacan la naturaleza 'polisémica' de los textos: su pluralidad de significados.
Φαινόμενο κατά το οποίο μια λέξη εκφράζει περισσότερες από μία σημασίες.
Una metáfora que implica la sustitución de la pieza para el género entero, por especies o viceversa.
Σχήμα λόγου που περιλαμβάνει την αντικατάσταση μέρους έναντι του συνόλου ή το αντίθετο.
Un metonym es una figura retórica que consiste en usar un significado que reprsenta otro significado relacionado directamente con él o estrechamente asociado de alguna manera, en particular la sustitución de efecto por causa.
Σχήμα λόγου, κατά το οποίο αντί για τη λέξη που απαιτείται χρησιμοποιείται άλλη, με την οποία υπάρχει σημασιολογική σχέση.
Un término de sociolingüística que se refiere a las formas distintivas en que se utiliza un idioma. En términos semióticos puede referirse más ampliamente a los subcódigos estilísticos y personales de los individuos (ver códigos).
Όρος που εκφράζει το σύνολο των ιδιαίτερων γλωσσικών στοιχείων που συνθέτουν τον προσωπικό τρόπο έκφρασης ενός ατόμου. Μπορεί να αναφέρεται και με την ευρεία έννοια στους προσωπικούς κώδικες των ατόμων.
