Company: Others
Created by: federica.masante
Number of Blossarys: 31
English (EN)- Romanian (RO)
- Russian (RU)
- Spanish, Latin American (XL)
- Macedonian (MK)
- Indonesian (ID)
- Hindi (HI)
-
- Italian (IT)
- Serbian (SR)
- Spanish (ES)
- Czech (CS)
- Hungarian (HU)
- Arabic (AR)
- French (FR)
- Turkish (TR)
- Greek (EL)
- Dutch (NL)
- Bulgarian (BG)
- Estonian (ET)
- Korean (KO)
- Swedish (SV)
- English, UK (UE)
- Chinese, Hong Kong (ZH)
- Slovak (SK)
- Lithuanian (LT)
- Norwegian Bokmål (NO)
- Thai (TH)
- Portuguese, Brazilian (PB)
- Danish (DA)
- Polish (PL)
- Japanese (JA)
- Chinese, Simplified (ZS)
- Chinese, Traditional (ZT)
- Romanian (RO)
- Russian (RU)
- Spanish, Latin American (XL)
- Macedonian (MK)
- Indonesian (ID)
- Hindi (HI)
-
- Italian (IT)
- Serbian (SR)
- Spanish (ES)
- Czech (CS)
- Hungarian (HU)
- Arabic (AR)
- French (FR)
- Turkish (TR)
- Greek (EL)
- Dutch (NL)
- Bulgarian (BG)
- Estonian (ET)
- Korean (KO)
- Swedish (SV)
- English, UK (UE)
- Chinese, Hong Kong (ZH)
- Slovak (SK)
- Lithuanian (LT)
- Norwegian Bokmål (NO)
- Thai (TH)
- Portuguese, Brazilian (PB)
- Danish (DA)
- Polish (PL)
- Japanese (JA)
- Chinese, Simplified (ZS)
- Chinese, Traditional (ZT)
Синхронен анализ изучава феномен (например код), както ако това са били замразени в един момент във времето. Structuralist семиотика се фокусира върху синхронен, отколкото диахронни анализ и е критикуван за игнориране на историчност.
Η συγχρονική ανάλυση μελετά ένα φαινόμενο (όπως κώδικας)ως να είχε παγώσει σε μια ορισμένη χρονική στιγμη. Η δομική σημειολογιά εστιάζει στην συγχρονική παρά διαχρονική ανάλυση και σχολιάζεται για χρονική άγνοια, δηλ ότι δεν λειτουργεί σε ορισμέο χρόνο.
Символичен ред е на Лакан терминът за фаза, когато детето придобива майсторство в публичните пространства на словесния език - когато степен на индивидуалност и автономност е предадено на ограниченията на езикови конвенции и себе си става по-течност и двусмислени релационни сигнификатора, вместо относително фиксирани обект.
Η Συμβολική Τάξη είναι όρος του Lacan για τη φάση όπου ένα παιδί αρχίσει να μιλάει και να προφέρει/εκφέρει λέξης-όταν επιτευχθεί ένας βαθμός αυτοομίας και ατομικότητας στους συγκαταβατικούς γλωσσικούς περιορισμούς και ο Self(Εαυτός)γίνει πιο εύκολο και αμφίσημο σχετικό φώνημα παρά μια καθιερωμένη σχετική γλωσσική μονάδα (δηλ. όταν το παιδί αρχίζει να αρθρώνει φράσεις παρά να προφέρει άσχετες με την σειρά μεμονωμένες λέξεις.
# Режим, в който signifier не приличат на означавано, но която е произволно или само конвенционални - така че отношенията трябва да бъдат научени (например думата "Стоп", червен светофар, национален флаг, редица) (Пърс). Виж също: произвол, икона, Indexical, режими на връзката # символично капитал: Пиер Bourdieu очертани различни взаимосвързани видове на "капитал" - икономически, културни, социални и символично.
Ενας τρόπος όπου το σημαίνον δεν συνδέει το σημαινόμενο αλλά το οποίο είναι αυθαίρετο ή καθαρά συγκαταβατικό ώστε η σχέση πρέπει να γνωσθεί (η λέξη 'στοπ', ένα κόκκιο φανάρι κυκλοφορίας, μι εθνική σημαία, ένας αριθμός (από τον Peirce). Δες επίσης, αυθεραισία, εικονικό, περιεχόμενο, τύποι σχέσης#Συμβολικό κεφαλαίο: Pierre Bourdieu τόνισε διαφορα είδη εσωτερικ΄΄ης σχέσης του κεφαλαίου, οικοομικού, πολιτιστικού, κοινωνικού και συμβολικού.
В теориите на субективност е разграничение между "тема" и "лице". , Докато човек е истински човек, темата е набор от роли, построени от господстващо културни и идеологически ценности (например като класа, възраст, пол и етническа принадлежност). Structuralist идеята на "позициониране на обект" се отнася до "конституция" (изграждане) на обекта с текста. Според тази теория на текстови (или дискурсивни) позициониране, читателят е длъжен да приеме "предмет-положение", което вече съществува в рамките на структурата и кодовете на текста. Предмети по този начин са изградени като "идеален читатели" чрез използване на кодове.
Στις θεωρίες της υποκειμενικότητας μια διάκριση που γίνεται ανάμεσα στο υποκείμενο και το άτομο. Ενώ το άτομο είναι πραγματικό πρόσωπο, το υποκείμενο είναι ένα σύνολο ρόλων που κατασκευάζεται από τις κυρίαρχες πολιτιστικές και ιδεολογικές αξίες (δηλαδή βασίζεται στην ιδεοληπτική ιδιότητα του υποκιεμένου( με όρους τάξης, ηλικία, φύλο και εθνικότητα). Η έννοια του στρουκτουραλισμού (από το structure=δομή, δηλ δομισμού)είναι η τοποθέτηση του υποκιεμένου, αναφέρεται στο τι αποτελεί αυτό (κατασκευή)του υποκειμένου από το κείμενο. Σύμφωνα με την άποψη της θεωρίας του κειμένου (ή λόγου)ο αναγν΄σωετης είναι υποχρεωμέος να υιοθετεί μια ''θέση υποκειμένου' που ήδη υπάρχει εντός της δομής και των σημάτων του κειμένου (του κώδικα σημειολογίας). Τα υποκείμενα έτσι κατασκευάζονται ως 'ιδεατοί αναγνώστες' μέσω της έννοιας κωδίκοων, δηλ.σημάτων =γλωσσσικών μονάδων
Фердинанд дьо Сосюр, основател на съвременната лингвистика, е пионер на structuralist мислене - му е Езиков модел, който вдъхнови Европейския structuralists. Други ключови structuralists включват Николай Trubetzkoy, роман Якобсон, Луи Йелмслев и Алгирдас Greimas в езикознание, Клод Леви-Строс по антропология, Луи Алтюсер по политически науки, Ролан Барт в литературна критика и жак Лакан в психоанализата (макар че теориите на Барт и Лакан еволюира в poststructuralist такива).
Ο Ferdinand de Saussure, ο ιδρυτής της σύγχροης γλωσσολογίας, ήταν ένας πρωτοπόρος του δομιστικής σκέψης-ήταν το πρότυπο γλωσσολόγου που ενέπνευσε τους Ευρωπαίους δομιστές Αλλοι δομιστές κλειδιά είαι οι Nikolai Trubetzkoy, Roman Jakobson, Louis Hjelmslev, και Algirdas Greimas, στη γλωσσολογία ο Claude Levi-Strauss, στην ανθρωπολογία ο Louis Altusser, στις πολιτιές επιστήμες, ο Roland Barthes, στην κριτική λόγου και ο Jacques Lacan στην ψυχανάλυση (αν και οι θεωρίες τουBarthes και Lacan εξελίχθηκαν μς μετα-δομιστικές.
Термин от социолингвистика, отнасящи се до отличителните начина, по който език се използва от членовете на определена социална група. В семиотични условия може да се отнася по-широко подкода съвместно от членовете на тези групи (виж кодове).
Ενας όρος της κοινωνικής γλωσσολογίας που αναφέρετι στους διακριτούς τρόπους στους οποίους χρησιμοποιείται η γλώσσα από μέλη μιας ιδιαίτερης κοινωνικής ομάδας. Στην σημειολογία οι όροι αναφέρονται πιο ευρέως σε υπο-κώδικες που μοιράζονται τα μέλη τέτοιων ομάδων
Докато някои семиотици са запазили structuralist проблем с формални системи (предимно върху подробни изследвания на разказ, кино и телевизионна редакция и така нататък), много са станали по-загрижени за социалната семиотика. Ключ грижа на социалните семиотици е с "означаваше практики" в определени социо културни контексти. Социални семиотици признават, че не всички реалности са равни и се интересуват от "сайтове на борба", в която се оспорват реалности. Корените на социалната семиотика може да бъде проследено до ранната теоретици. Сосюр, Сам пише семиотика като "наука, която изучава живота на знаци в рамките на обществото".
Ενώ μερικοί μελετητές της σημειολογίας ασχολούνται με την δομική έννοια με τα φορμαλιστικά συστήματα (κυρίως εστιάζοντας στις λεπτομερείς μελέτες της αφήγησης, κιηματογράφου ή τηλεοπτικών προγραμμάτων)πολλοί προβληματίζονται περισσότερο με την κοινωική σημειολογία. Ενα πρόβλημα κλειδί κοινωνικών επιστημόνων της σημειολογίας με τις σημαίουσες παρακτικές σε ειδικά κοινωνικο πολιτιστικά περιεχόμενα. Οι κοινωνικοί σημειολόγοι αναγνωρίζουν ότι δεν είναι ίσα όλα τα προγράμματα και εδιαφέρονται σε sites με αγώνα με τα προγράμματα τηελόρασης να εγείρουν αντιθέσεις. Οι ρίζες της κοινωνικής σημειολογία ανάγεται στους πρώιμες υπερασπιστές της θεωρίας. Ο Saussure ο ίδιος έγραψε για την σημειολογία ως επιστήμη που μελετά την ζωή των σημάτων εντός της κοινωνίας.
Социален детерминизъм е една позиция, която твърди върховенството на социални и политически фактори, а не на автономно влияние на среда (независимо дали това е език или технология). Социални determinists отхвърля причинно-следствената приоритет език от езикова determinists и технологии от технологични determinists.
Ο κοινωνικός ντετερμινισμός είναι μια έννοια που βεβαιώνει τους βασικούς κοινωνικούς και πολιτικούς παράγοντες παρά μια αυτόνομη επίδραση του μέσου (αν αυτό είναι γλώσσα ή τεχνολογία) Οι κοινωνικοί ντετερμιστές απορρίπτουν την αιτιακή προτεραιότητα που δίεται στην γλώσσα από τους γλωσσικούς ντετερμινιστές και στην τεχνολογία από τεχνολογικούς ντετερμινιστές.
Докато всички семиотични кодове са в широк смисъл се социални кодове, социални кодове може да се разглежда и като образуващи големи подгрупа на кодове, заедно с текстови кодове и тълкувателни. Се социални кодове в този по-тесен смисъл се отнасят нашите неявни знания на социалния свят и включва неписаните кодове като телесни кодове, кодове и поведенчески кодове.
Ενώ όλοι οι εννοιολογικοί κώδικες είναι σε μια ευρεία έννοια κοινωνικοί, οι κοιωικοί κώδικες μπορούν να ειδωθούν μόο ότι σχηματίζουν μια μείζονα υποοδμάδα κωδικών, μαζί με τους κώδικες του κειμένου και κώδικες διερμηνείας. Οι κοινωνικοί κώδικες στα στενά εννοιολογικά πλαίσα αφορούν τη απτή γνώση του κοινωνικού κόσμου και περιλαβάνουν μη γραπτούς κώδικες, όπως κώδικας του σώματος, αριθμητικούς κώδικες και κώδικες συμπεριφοράς.
Семиотични кодове са или единични артикулация, двойно артикулацията или не артикулация. Кодове с един артикулацията са първи артикулацията или втори артикулацията само. Кодове с първи артикулацията се състоят само от знаци - значими елементи, които са систематично свързани един с друг - но там е не втори артикулация да се структурира тези знаци в минимална, не значими елементи. , Където най-малката периодично структурна единица в код е смислен, кодът има първия артикулацията само.
Κώδικες σημειολογίας έχου άλλη απλή άρθρωση, διπλή άρθρωση ή μη άρθρωση. Οι κωδικες με απλή άρθρωση έχουν είτε πρώτη ή δεύτερη άρθρωση μόο. Οι κώδικες με πρώτη άρθρωση αποτελούνται μόνο από σήματα-εννοιολογικά στοιχεία που συστηματικά συνδέονται το ένα με το άλλο-αλλά δεν υπάρχει δεύτερη άρθρωση στη δομή αυτών των σημάτων, σε ελάχιστα μη εννοιλογικά σήματα. Οππυ η μικρότερη επανερχόμενη δομική μονάδα σε έναν κώδικα (δηαδή στα πλαίσια μιας λέξης) έχει όημα, η λέξη είναι φώνημα.
Това е на Бодрияр термин (назаем от Платон); "симулакруми" са "копия без оригинали" - основната форма, в която ние срещат текстове в постмодерната култура.
Αυτός ήταν όρος του Baudrillard (δανεισμένος από τον Πλάτωνα);'οιμοιώματα'' είναι αιτγραφές δίχως αρχική λέξη-η κύρια μορφή στην οποία συνατάμε στην μεταμοντέρνα κουλτούρα.
Знак, който не съдържа никакви други признаци, в контраст със сложни знак.
Ενα σήμα που δεν περιέχει άλλα σήματα, σε αντίθεση με το πολύπλοκο σήμα.
За Сосюр това е една от двете части на знака, (което е неделима освен за аналитични цели). В Saussurean традиция, означаващо е формата, която е знак се. За Сосюр себе си, във връзка с лингвистични признаци, това означаваше нематериални форма на реч - "звук-образ" ("психологически отпечатък от звука, впечатление, той прави на нашите сетива").
Για τον Saussure, αυτό ήταν ένα από τα δύο μέρη του σήματος (αυτό δεν ήταν διαιρέσιμο εκτός για σκοπούς ανάλυσης). Στην παράδοση του Saussure, το σημαίνον είναι η μορφή που λαμβανει μια έννοια (δηλ.σήμα Για τον Saussure, σε σχέση με τα γλωσσικά σήματα, αυτό που εννοείται ως μη υλικό σχήμα της λέξης που προφέρεται-ένας ήχος εικόνα (το ψυχολογικό αποτύπωμα του ήχου, η εντύπωση που κάνει στις έννοιές μας.
За Сосюр означавано е една от двете части на знака, (което е неделима освен за аналитични цели). Сосюр означавано е психично концепция, представена от signifier (и не е нещо материално). Това не изключва позоваването на признаци на физически обекти в света, както и да се абстрактни концепции и измислени обекти, но означавано себе си не е референт в света (в контраст на Пърс обект). , Той е общ за следващите преводачи да уравнявам означавано с "съдържание" (съвпадение формата на signifier в познатите дуализъм на "форма и съдържание").
Για τον Saussure το σημαινόμενο ήταν ένα από τα δύο μέρη του σήματος (αυτό δεν διαιρείται εκτός από τους σκοπούς τοης ανάλυσης) Το σημαινόμενο του Saussure είναι η ιδέα περί ύλης που αντιπροσωπεύεται από το σημαίνον. (και δεν είαι υλικό αντικείμενο) Αυτό δε αποκλείει την αναφορά σημάτων σε φυσικά αντικείμενα στον κόσμο καθώς και τις αφηρημένες έννοιες και φανταστικές μονάδες, αλλά το σημαινόμενο σεν είναι το ίδιο μια αναφορά στον κόσμο (σε αντίθεση με το αντικείμενο του Peirce). Είναι κοινό σε αλλεπάληλους διερμηενίς να εξισώνουν το σημαιόμενο με περιεχόμενο (που ταιράζει στη μορφή του σημαίνοντος στην σχετικό διυσμό του μορφή και περιεχόμενο).
В Saussurean семиотика терминът значения се отнася до връзката между сигнификатора и означавано.
Στην σημειολογία του Saussure, ο όρος σημασία αναφέρεται στην σχέση μεταξύ του σημαίνοντος και του σημαινόμενου.
Термин, използван понякога да се отнасят към физическа или материална форма на знака (например думи, изображения, звуци, действия или обекти). За някои коментатори, това означава същото като означаващо, (който за Сосюр, себе си не се отнася за материална форма). Peircean еквивалент е representamen: формата която знака се, но дори за Пърс това не е непременно материална форма.
Ενας όρος που χρησιμοπιείται μερικές φορές για να ααφερθεί στον φυσικό και υλικό τύπο του σήματος (πχ λέξεις, εικόνες, ήχοι, πράξεις και αντικείμενα). Για μερικούς σχεδιαστές αυτό σημαίνει το ίδιο με το σημαίνοτα (το οποίο για τον Saussure τον δεν αναφέρθηκε σε υλικό τύπο, ή υλική φόρμα ) Το ισοδύναμο του Peirce είναι η αντιπροσώπευση; η μορφή που παίρνει το σήμα, αλλά ακόμα κα για τον Peirce αυτό δεν ήταν απαραίτητα υλικό σχήμα.
Знак е на смислен единица, която се интерпретира като "постоянен за" нещо различно от себе си. Признаци се откриват във физическата форма на думи, образи, звуци, действия или предмети (тази физическа форма понякога е известен като знак превозно средство). Признаци не са присъщи смисъла и стават знаци, само когато знак-потребителите ги инвестират със значение спрямо признат код.
Ενα σήμα είναι μια εννοιολογική μονάδα που ερμηνεύεται ως ισχύουσα για κάτι άλλο εκτός από το ίδιο. Σήματα βρίσκονται στη φυσική φόρμα λέξεων, εικόνων, ήχων, πράξεων και αντικειμένων(η φυσική φόρμα είναι μερικές φορές γνωστή ως το όχημα του σήματος). Τα σήματα δεν έχουν διφορούμενη έννοια και γίνονται σήματα μόνο όταν οι χρήστες σημάτων τα επενδύουν με ένοια που αναφέρεται σε έναν ααγνωρισμένο κώδικα.
В някои семиотични триъгълници, това се отнася до смисъла на знака (какво интерпретант Пърс).
Σε μερικά σημειωτικά τρίγωνα, αυτό αναφέρεται στη έννοια του σήματος που έχει δοθεί σ'αυτό. Ονομάζεται και διερμηνεία του Peirce
В рамките на предаване модели на комуникация тези термини се използват за обозначаване на участниците в актове на комуникация (общуване са представени като линеен процес на "изпращам" "съобщения" към "приемник"). Семиотици обикновено разглеждат такива модели като reductionist (намаляване на значението на "съдържание"); основното семиотични възражение е обикновено че предаване модели не фигурират семиотични концепцията на код, но свързани възражения се отнасят до пренебрегване на модела на потенциалното значение на целите, взаимоотношения, ситуации и среда.
Μέσα στα πλαίσια των μοντέλων μετάβασης επικοινωνίας, αυτοί οι όροι χρησιμοποιούντα για να αναφερθούν σε αυτούς που συμμετέχουν σε πράξεις επικοινωνίας (επικοιωνία που παρουσιάζεται ως η κύρια διαδικασία της 'αποστολής μηνυμάτων σε έναν λήπτη'). Οι μελετητές της σημειολογίας συνήθως θεωρούν τέτοια μοντέλα ως μειωτικα (που μειώνουν τη σημασία ως προς το περιεχομενο), η κύρια αντίθεση των σημείων είναι συνήθως ότι τα μοντέλα της μετάβασης δεν παρουσιάζουν το περιοεχόμενο σημείων ενός κώδικα σε βάση ιδεοληψίας, αλλά οι σχετικές λειτουργίες αναφέρονται στην άγνοια του δυναμικού της σημασίας σκοπών, σχέσεων, καταστάσεων και μέσο.
Дефинира като "проучване на знаци" или "теория на знаци", което нарича Сосюр "semiology" е: "наука, която изучава ролята на знаци като част от социалния живот". Сосюр използването на термина sémiologie датира от 1894 и на Пърс първата употреба на термина семиотични е през 1897. Семиотика не стават широко институционализирана като официална академична дисциплина и това не е точно наука. Това е не само метод за текстов анализ, но включва както на теория и анализ на знаците и означаващо практики.
Χαλαρά ορίζεται ως η 'μελέτη των σημάτων' ή η θεωρία των σηματων, ό,τι ο Saussaure ονόμασε 'σημειολογία' ήταν: μια επιστήμα που μελετά το ρόλο των σημάτων ως μέρος της κοινωνικής ζωής. Η χρήση του όρου του Saussaure χρονολογείται από το 1894 και η πρώτη χρήση του Peirce ήταν το 1897. Η σημειολογία ('επιστήμη των σημείων') δεν έχει καθιερωθεί,θεσμοποιηθεί ως επίσημο μάθημα-αντικείμενο στο Πανεπιστήμιο και δεν αποτελεί επιστήμη. Δεν είναι καθαρά μια μέθοδος ανάλυσης κειμένου, αλλά περιέχει και τα δύο και την θεωρία και ανάλυση σημάτω και σημασιολογικών πρακτικών.
Триада на Пърс е семиотични триъгълник; други семиотични триъгълници също могат да бъдат намерени. Най-често алтернатива променя само непознати Peircean термини и се състои от знак превозното средство, смисъл и референт.
Η τριάδα του Peirce είναι σημειοτικό τρίγωνο; άλλα σημειοτικά τρίγωνα μπορούν να βρεθούν επίσης. Οι πιο κοινές εναλλακτικές αλλαγές μόο οι μη οικείοι όροι του Peircean και αποτελούνται από το σημείο, όχημα,η έννοια, και το νούμενο.
Greimas въвежда семиотични площад като средство за картографиране на логически съюзи и влияе, свързани с основни семантични характеристики в един текст. Ако започнем чрез теглене на хоризонтална линия, свързваща две известна двойка думи като "красива" и "грозно", ние се превърне това в семиотични квадрат като това направи горната линия на квадрат в който два други логически възможности - "не грозно" и "не красива" заемат по-ниски ъгли. Семиотични площад ни напомня, че това не е просто двоична опозиция, защото нещо, което не е красива не е непременно грозен и че нещо, което не е грозен не е непременно красива.
Ο Greimas εισήγαγε το σημειοτικό τετράγωνο ως μέσον χαρτογράφησης των λογικών συνειρμών και μη συνειρμών χαρακτηριστικών κλειδιών σύνδεσης σε ένα κείμενο. Αν αρχίσουμε χαράσσοντας μια οριζόντια γραμμή που συνδέει όρους εν ζεύγει όπως 'ωραίος' και ''ασχημος' το μετατρέπουμε σε σημειοτικό τετράγωνο κάνοντας την πάνω γραμμή ένα τετράγωνο όπου οι δύο άλλες λογικές δυνατότητες -'μη άσχημο' και 'όχι ωραίο' καταλαμβανου τις χαμηλότερες γωνίες. Το τετράγωνο σημείων μας θυμίζει ότι δεν είναι απλά μια δευτερεύουσα αντίθεση επειδή κάτι δεν που δεν είναι ωραίο δε είναι απαραίτητα άσχημο και κάτι που δεν είναι άσχημο δεν είναι απαραίτητα ωραίο.
Безкраен използването на крайните елементи е функция, която по отношение на медиите като цяло е бил наричан "семиотични икономика". Структурна характеристика на двойна артикулацията в рамките на семиотична система позволява безкраен брой значими комбинации, за да бъдат генерирани с помощта на малък брой ниско ниво единици.
Η άπειρη χρήση πεπερασμένων στοιχείων είναι ένα χαρακτηριστικό όπου σε σχέση με τα μαζικά μέσα ενημέρωσης γενικά αναφέρεται στην σημειοτική οικονομία. Το δομικό χαρακτηριστικό διπλής άρθρωσης μέσα σε ένα σύστημα σημείων επιτρέπει έα άπειρο αριθμο σημαντικών συνδυασμών να παράγεται με τη χρήση ενός μικρού αριθμού μοάδων χαμηλού επιπέδου.
На Сосюр в термина sémiologie датира от един ръкопис от 1894. "Semiology" понякога се използва за обозначаване на изучаването на знаци от тези в рамките на Saussurean традиция (например Барт, Леви-Строс, Кръстева и Бодрияр), докато "семиотика" понякога се отнася до тези, които работят в рамките на Peircean традиция (например Морис, Ричардс, Ogden и Сибиък). Понякога "semiology" се отнася до работа предимно занимаващи се с текстов анализ, докато "семиотика" се отнася до по-философски ориентирани към работата.
Ο όρος σημειωλογία του Saussur χρονολογείται σε ένα χειρόγραφο του 1894. Η Σημειολογία χρησιμοποιείται για να αναφερθεί στην μελέτη σημάτων εντός της παράδοσης το Saussure (πχ Barthes, Levi-Strauss, Kristeva και Baudrillard)ενώ τα σημεία μερικές φορές αναφέρεται σε αυτούς που εργάζονται μέσα στα πλαίσια της Peircan παράδοσης (πχ Morris, Richards, Ogde και Sebeok). Μερικές φορές η 'σημειολογία' αναφέρεται σε εργασία που αφορά βασικ΄την κειμενική ανάλυση ενώ το 'semiotics''αναφέρεται σε πιο φιλοσοφικά εστιασμένη εργασία.
Морис разделени семиотика в три клона: syntactics, семантиката и Прагматиката. Семантика се отнася до изследването на смисъла на знаците (наличие на признаци за това, което престои). Тълкуване на знаци от своите потребители може да се разглежда като нива, съответстващи на тези три клонове - семантично ниво, е разбирането на удобно четене на знака.
Ο Morris διαίρεσε το σημασιοογικό πεδίο σε τρεις κλάδους: συνακτικό, σημασιολογικό και πραγματικό. Το σημασιολογικό πεδίο αναφέρεται στην μελέτη της έννοιας σημείων (την σχέση των σημείων ως προς τι ισχύουν.) Η διερμηνεία σημείων από τους χρήστες τους μπορεί επίσης να φαίνεται ως επίπεδα που αντιστοιχούν σε αυτούς τους τρείς κλάδους, το σημασιοογικό πεδίο είναι η κατανόση της προτίμησης ανάγνωσης του σημείου.
На ниво (долен) структурните на втората артикулация семиотични код се дели в минимална функционални единици, които нямат смисъл сами по себе си (например фонеми в реч) или graphemes в писмена форма. Тези по-ниски единици са nonsignifying знак елементи - чисто диференциално структурни единици (наречена figurae от Йелмслев). Те са повтарящи се функции в кода.
Στο (κατώτερο)δομικό επίπεδο μιας δεύτερη άρθρωση,ένας σημειωτικός κώδικασ είναι διαιρέσιμος σε μικρότερες λειτουργικές μοάδες που τους λείπει η έννοια σε αυτά (φωνήματα στον λόγο ή γραφήματα στη γραφή). Αυτές οι κατώτερες μονάδες δεν σημαίουν στοιχεία καθαρά διαφορποιητικών δομικώ μοάδων (οομάζονται ψηφία του Hjelmsev). Είναι επανερχόμενα χαρακτηριστικά στον κώδικα.
Синхронна комуникация е комуникация, в която участниците могат да общуват в реално време"- без значителни закъснения. Тази функция връзки заедно наличието или отсъствието на производителя(ите) на текста и техническите характеристики на средата. Синхронни комуникация е неизменно междуличностна комуникация.
Σύγχρονης επικοινωνίας είναι ανακοίνωση στην οποία οι συμμετέχοντες μπορούν να επικοινωνούν σε πραγματικό χρόνο ' '-χωρίς σημαντική καθυστέρηση. Αυτό το χαρακτηριστικό συνδέει την παρουσία ή την απουσία του ο κατασκευαστής (ες) του κειμένου και τα τεχνικά χαρακτηριστικά του μέσου. Σύγχρονης επικοινωνίας είναι πάντα διαπροσωπικής επικοινωνίας.
Това са смисъла на вземане поведение в която хората участват (включително производството и четене на текстове) след определени конвенции или правила на конструкцията и тълкуване.
Πρόκειται για την έννοια των αποφάσεων συμπεριφορές στην οποία άνθρωποι ασκούν (συμπεριλαμβανομένης της παραγωγής και ανάγνωση των κειμένων) μετά από συγκεκριμένο συμβάσεις ή κανόνες κατασκευής και ερμηνεία.
Това е позиция, че pre-given структура на някои означаващо система - като език или всякакъв вид на текстови система - определя субективност (или поне поведение) на лица, които са подложени на нея.
Αυτό είναι η θέση ότι η εκ των προτέρων δεδομένη δομή κάποιου σημαίνοντος συστήματος - όπως η γλώσσα ή οποιοδήποτε είδος κειμένου σύστημα - καθορίζει την υποκειμενικότητα (ή τουλάχιστον συμπεριφορά) των ατόμων που υποβάλλονται σε αυτό.
Този термин е използван от Пърс да се отнася до процеса на "значение за вземане".
Το φαινόμενο της σημείωσης αφορά κάθε σύστημα σήμανσης: από τα πιο απλά, π.χ. τις πινακίδες της τροχαίας, έως τα πιο σύνθετα, π.χ. τους πολιτισμικούς κώδικες, τον κώδικα της μουσικής, και βέβαια το πληρέστερο σημειωτικό σύστημα, τη γλώσσα. Κατά τον Peirce, του οποίου η προσέγγιση έχει, αν και κάπως αργά, τύχει ευρύτερης αναγνώρισης, η σημείωση είναι η σχέση ενός σημείου με το αντικείμενο αναφοράς του και η διαδικασία της σημείωσης υλοποιείται με σημεία τριών ειδών: εικονικά, δεικτικά, συμβολικά.
